Blettr
Słownik staronordyjski - blettr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "blettr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- blettr
- s, m., pl. ir, [Engl. blot; Dan. plet], loc. a spot, blot, FmS. iii. 123 in a paper MS., the vellum MS. Fb. i. 228 reads ‘flekkr:’ blot, mjök grandvarr af blettum, without stain, blotless, 655 xxxii. 19: now much used in a loc. sense, a spot.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛚᛁᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- loc.
- local, locally.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)