Blífa
Słownik staronordyjski - blífa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "blífa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- blífa
- [Germ. bleiben; akin to leifa, q. v.], to remain; this word was taken from Luther’s Bible into Icel., and is used by theol. writers; pret. sing. is never used, but pret. pl. blifu. Pass. 50. 4.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛚᛁᚠᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Germ.
- German.
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- pl.
- plural.
- pret.
- preterite.
- q. v.
- quod vide.
- sing.
- singular.
- theol.
- theological, theologically.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Pass.
- Passiu-Sálmar.