Blindingr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "blindingr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

blindingr

m. a blind or hidden peg, of pegs used to pin planks together edgeways, serving the same purpose as tongue and groove, Edda 232.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛚᛁᚾᛏᛁᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich