Bljótr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "bljótr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

bljótr

m. a sacrificer, worshipper, Eg. (in a verse); also blœtr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛚᛁᚢᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich