Blökku-maðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "blökku-maðr" (lub blǫkku-maðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

blökku-maðr (blǫkku-maðr)

m. [blakkr], a blackamoor, sometimes a negro, (mod.)

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego blökku-maðr może być bardziej dokładnie napisane jako blǫkku-maðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛚᚢᚴᚴᚢ-ᛘᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich