Blöku-menn
Słownik staronordyjski - blöku-menn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "blöku-menn" (lub blǫku-menn)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- blöku-menn (blǫku-menn)
- m. pl. Walachians, and Blökumanna-land, Walachia, Fms. v. 283; hann sviku Blakumenn í útfaru, Broc. Runstone, p. 179.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego blöku-menn może być bardziej dokładnie napisane jako blǫku-menn.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛚᚢᚴᚢ-ᛘᛁᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- pl.
- plural.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)