Blót-völlr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "blót-völlr" (lub blót-vǫllr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

blót-völlr (blót-vǫllr)

m. a bewitched field; eigi munu vér Nú optar ganga appá b. þinn, Fms. viii. 157.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego blót-völlr może być bardziej dokładnie napisane jako blót-vǫllr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛚᚢᛏ-ᚢᚢᛚᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich