Blygða
Słownik staronordyjski - blygða
Znaczenie staronordyjskiego słowa "blygða"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- blygða
- ð, to put to shame, Fas. iii. 655, Fms. iii. 89. β. reflex, to be ashamed, Sks. 494; = bleyðast, to lose heart, Fas. iii. 411; b. sín, to be ashamed, to repent, (mod.)
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛚᚢᚴᚦᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- mod.
- modern.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)