Boginn
Słownik staronordyjski - boginn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "boginn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- boginn
- adj. bent, bowed, curved, Al. 8; prop. a part. from a lost strong verb bjúgan; cp. Goth. bjúgan = καμπτειν.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚢᚴᛁᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- cp.
- compare.
- Goth.
- Gothic.
- l.
- line.
- part.
- participle.
- prop.
- proper, properly.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)