Böl
Słownik staronordyjski - böl
Znaczenie staronordyjskiego słowa "böl" (lub bǫl)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- böl (bǫl)
- n., dat. bölvi, gen. pl. bölva, [cp. Goth. balva-vesei and balveins = βάσανος, κόλασις; A. S. balew; Engl. bale; Hel. balu; O. H. G. balv; lost in mod. Germ. and Dan.]:—bale, misfortune; allit. phrases, böl and bót, ‘bale’ and ‘bote;’ bölva bætr, Stor. 22; þegar böl er hæst er bót næst, ‘when bale is hest, bote is nest,’ Morris, E. Engl. Spec, 100; svá skal böl bæta at bíða annat meira (a proverb), Grett. 123, Fbr. 193; böl er búskapr (a proverb).
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego böl może być bardziej dokładnie napisane jako bǫl.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚢᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- allit.
- alliteration, alliterative.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- dat.
- dative.
- Engl.
- English.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Goth.
- Gothic.
- Hel.
- Heliand.
- l.
- line.
- lit.
- literally.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- pl.
- plural.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Stor.
- Sona-torrek. (A. III.)