Bónorðs-för
Słownik staronordyjski - bónorðs-för
Znaczenie staronordyjskiego słowa "bónorðs-för" (lub bónorðs-fǫr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- bónorðs-för (bónorðs-fǫr)
- f. a wooing journey; fara b., to go a-wooing, Nj. 16.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego bónorðs-för może być bardziej dokładnie napisane jako bónorðs-fǫr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚢᚾᚢᚱᚦᛋ-ᚠᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
Prac i autorów cytowanych:
- Nj.
- Njála. (D. II.)