Borgin-orðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "borgin-orðr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

borgin-orðr

adj. cautious in words, reticent, reserved (= orðvarr), Fms. vi. 208: at present b. and borgin-mannligr, adj., mean vainglorious, braggart.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚢᚱᚴᛁᚾ-ᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich