Böruðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "böruðr" (lub bǫruðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

böruðr (bǫruðr)

m., poët. an ox, Edda (Gl.)

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego böruðr może być bardziej dokładnie napisane jako bǫruðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚢᚱᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich