Böstl

Znaczenie staronordyjskiego słowa "böstl" (lub bǫstl)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

böstl (bǫstl)

f., pl. böstlar, arrows, Edda (Gl.), Lex. Poët.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego böstl może być bardziej dokładnie napisane jako bǫstl.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚢᛋᛏᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich