Bráð-björg

Znaczenie staronordyjskiego słowa "bráð-björg" (lub bráð-bjǫrg)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

bráð-björg (bráð-bjǫrg)

(commonly proncd. blóð-berg, n.), f. thyme, Hjalt., Björn.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego bráð-björg może być bardziej dokładnie napisane jako bráð-bjǫrg.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚱᛅᚦ-ᛒᛁᚢᚱᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich