Bráð-görr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "bráð-görr" (lub bráð-gǫrr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

bráð-görr (bráð-gǫrr)

adj. early ripe, of a young man, Fms. vii. 111, xi. 328.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego bráð-görr może być bardziej dokładnie napisane jako bráð-gǫrr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚱᛅᚦ-ᚴᚢᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich