Brak
Słownik staronordyjski - brak
Znaczenie staronordyjskiego słowa "brak"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- brak
- n. [Ulf. brakja = πάλη; A. S. and Hel. ge-bræc; cp. Lat. fragor], a creaking noise, Hkr. iii. 139, Bárð. 160, FmS. ii. 100.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚱᛅᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- f.
- feminine.
- Hel.
- Heliand.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
- Ulf.
- Ulfilas.
Prac i autorów cytowanych:
- Bárð.
- Bárðar Saga. (D. V.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)