Bréfa-görð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "bréfa-görð" (lub bréfa-gǫrð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

bréfa-görð (bréfa-gǫrð)

f. letter-writing, Bs. i. 475, Fms. ix. 260.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego bréfa-görð może być bardziej dokładnie napisane jako bréfa-gǫrð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚱᛁᚠᛅ-ᚴᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich