Brim-önd

Znaczenie staronordyjskiego słowa "brim-önd" (lub brim-ǫnd)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

brim-önd (brim-ǫnd)

f. a kind of duck, a ‘surf-duck.’

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego brim-önd może być bardziej dokładnie napisane jako brim-ǫnd.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚱᛁᛘ-ᚢᚾᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich