Brum

Słownik staronordyjski - brum

Znaczenie staronordyjskiego słowa "brum"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo brum może oznaczać:brum

brum
I. neut. a bud, Lat. gemma; þá hit fyrsta tók brum at þrútna um várit á öllum aldinviði til laufs, Sks. 105; af bruminu, Bs. ii. 165; birki-brum, a birch-bud, Eyvind (in a verse), Lex. Poët.
brum
II. metaph. and masc. spring, only in the phrase, öndverðan brum (acc.), in the early spring time, Sighvat (in a verse); í öndverðan brum þinna daga, Bs. ii. 7.
brum
β. a moment, in the phrase, í þenna (sama) brum; í þenna brum kom Hringr Dagsson, in the description of the battle at Stiklastað, Ó. H. 218, cp. Fms. v. 81 (where v. l. tíma); ‘í þessu bruni,’ Fms. ix. 24. is certainly a misspelling for ‘í þenna brum:’ cp. also the compd word nýa-brum, novelty, newfangledness.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚱᚢᛘ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

Lat.
Latin.
neut.
neuter.
acc.
accusative.
masc.
masculine.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
cp.
compare.
l.
line.
s. v.
sub voce.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back