Brúnn
Słownik staronordyjski - brúnn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "brúnn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- brúnn
- adj. [A. S. brún; Germ. braun], brown, Hkr. iii. 81, FaS. iii. 336; brún klæði, black dress, of the dress of a divine, BS. i. 800: ‘svartr’ is never used of a horse, but brúnn, dark-brown, whereas a bay is jarpr, Nj. 167, Grett. 122 A, BS. i. 670, cp. Sturl. ii. 32; a black horse is called Brúnn, a mare Brúnka; dökk-brúnn, rauð-brúnn, dark-brown, red-brown, etc. The word is not much in use.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚱᚢᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- etc.
- et cetera.
- Germ.
- German.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)