Brynju-hálsbjörg

Znaczenie staronordyjskiego słowa "brynju-hálsbjörg" (lub brynju-hálsbjǫrg)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

brynju-hálsbjörg (brynju-hálsbjǫrg)

f. a hauberk,

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego brynju-hálsbjörg może być bardziej dokładnie napisane jako brynju-hálsbjǫrg.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚱᚢᚾᛁᚢ-ᚼᛅᛚᛋᛒᛁᚢᚱᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich