Brýnn
Słownik staronordyjski - brýnn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "brýnn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo brýnn może oznaczać:brýnn
- brýnn
- adj. [brún], prop. ‘edged’; but only used metaph. prompt, ready; ef brýn féföng lægi fyrir, ready means, Fms. iv. 298; brýn mála-efni, an evident, plain case, Ld. 66, Gísl. 119, 123; brýn sök, a just, cogent cause, Sturl. iii. 237; brýn vörn, a clear case of defence, Band. 15 new Ed.; brýnt erindi, a pressing errand, business; brýnn byrr, a straight, fair wind, Skúlda 163, Fagrsk. 173 (in a verse).
- brýnn
- 2. [brún, brow], having such or such a brow, in compds, þung-brýnn, létt-brýnn, sam-brýnn, q. v.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚱᚢᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- l.
- line.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- prop.
- proper, properly.
- v.
- vide.
- q. v.
- quod vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Band.
- Banda-manna Saga. (D. II.)
- Fagrsk.
- Fagrskinna. (K. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)