Bundin

Słownik staronordyjski - bundin

Znaczenie staronordyjskiego słowa "bundin"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

bundin
n., mod. byndini, PasS. 17. 27, [binda], a sheaf, bundle, Stj. 192. Gen. xxxvii. 7, Greg. 40; korn-bundin, a sheaf of corn, Blanda MS.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚢᚾᛏᛁᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

mod.
modern.
n.
neuter.
S.
Saga.

Prac i autorów cytowanych:

Greg.
Gregory. (F. II.)
Pass.
Passiu-Sálmar.
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back