Burst-ígull

Znaczenie staronordyjskiego słowa "burst-ígull"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

burst-ígull

m. a hedge-hog, Thom. 145, 147; vide bjarnígull.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚢᚱᛋᛏ-ᛁᚴᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich