Bygð-fleygr
Słownik staronordyjski - bygð-fleygr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "bygð-fleygr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- bygð-fleygr
- bygð-fleyttr, = bygðarfleygr, N. G. L. i. 389.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚢᚴᚦ-ᚠᛚᛁᚢᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- L.
- Linnæus.
Prac i autorów cytowanych:
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)