Bygill
Słownik staronordyjski - bygill
Znaczenie staronordyjskiego słowa "bygill"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- bygill
- m. [Germ. bügel], a stirrup, Gþl. 359.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚢᚴᛁᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Germ.
- German.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)