Byrðr
Słownik staronordyjski - byrðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "byrðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo byrðr może oznaczać:byrðr
- byrðr
- (mod. byrði), f., gen. ar, pl. ar, mod. ir, [bera A. I.]:—a burthen, Nj. 19, Edda 74, Fas. ii. 514, Fms. v. 22, vi. 153, Fb. i. 74: hver einn mun sína byrði bera, Gal. vi. 5.
- byrðr
- β. metaph. a burthen, task. Fms. ix. 330; hafi sá þá byrði er hann bindr sér sjálfum, 671. 1.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)