Byrla
Słownik staronordyjski - byrla
Znaczenie staronordyjskiego słowa "byrla"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- byrla
- að, [A. S. byreljan and byrljan; whence the word is probably borrowed]:—to wait upon, with dat., esp. to hand the ale at a banquet, (answering to bera öl, FS. 121); stóð þar upp Snjófrið dóttir Svása, ok byrlaði ker mjaðar fullt konungi, FmS. x. 379, Hkr. i. 102; hann setti annan mann til at b. sér, Post. 656 C. 32: metaph., hann byrlar optliga eitr sinnar slægðar mannkyninu, FmS. ii. 137: to fill the cup, síðan byrlar hann í hornin, FaS. ii. 550: in mod. use, to mix a beverage, esp. in bad sense, by putting poison in it.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚢᚱᛚᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- dat.
- dative.
- esp.
- especially.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- mod.
- modern.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Post.
- Postula Sögur. (F. III.)