Dáð-vandr
Słownik staronordyjski - dáð-vandr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "dáð-vandr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- dáð-vandr
- adj. virtuous, Sks. 486.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛅᚦ-ᚢᛅᚾᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)