Deyfð
Słownik staronordyjski - deyfð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "deyfð"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- deyfð
- f. (deyfa, u, f.), [Ulf. daubiþa], deafness, N. G. L. i. 228; numbness, having no savour.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛁᚢᚠᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- L.
- Linnæus.
- Ulf.
- Ulfilas.
Prac i autorów cytowanych:
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)