Deyfð

Słownik staronordyjski - deyfð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "deyfð"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

deyfð
f. (deyfa, u, f.), [Ulf. daubiþa], deafness, N. G. L. i. 228; numbness, having no savour.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛁᚢᚠᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

f.
feminine.
L.
Linnæus.
Ulf.
Ulfilas.

Prac i autorów cytowanych:

N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back