Drykkjar-föng

Znaczenie staronordyjskiego słowa "drykkjar-föng" (lub drykkjar-fǫng)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

drykkjar-föng (drykkjar-fǫng)

n. pl. drinkables.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego drykkjar-föng może być bardziej dokładnie napisane jako drykkjar-fǫng.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᚱᚢᚴᚴᛁᛅᚱ-ᚠᚢᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich