Dyn-bjalla

Znaczenie staronordyjskiego słowa "dyn-bjalla"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

dyn-bjalla

u, f. a tinkling bell, Grett, 129.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᚢᚾ-ᛒᛁᛅᛚᛚᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich