Efa-sök

Znaczenie staronordyjskiego słowa "efa-sök" (lub efa-sǫk)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

efa-sök (efa-sǫk)

f. a doubtful case, Grág. i. 73.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego efa-sök może być bardziej dokładnie napisane jako efa-sǫk.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚠᛅ-ᛋᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich