Ei-lífr
Słownik staronordyjski - ei-lífr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ei-lífr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ei-lífr
- adj. everlasting, eternal, 625. 188, Fms. i. 75, K. Á. 228, N. T.; at eilífu, for ever and ever, Niðrst. 8, Hkr. i. 19.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛁ-ᛚᛁᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- Niðrst.
- Niðrstigningar Saga. (F. III.)
- N. T.
- New Testament.