Eið-særr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "eið-særr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

eið-særr

adj. such that it may be sworn to, absolutely true, Eg. 347 (in a verse, MS.; Ed. auðsært).

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛁᚦ-ᛋᛅᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich