Eið-stafr
Słownik staronordyjski - eið-stafr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "eið-stafr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- eið-stafr
- m. the form or wording of an oath; sverja með þessum eiðstaf, Gþl. 7, Fms. vi. 53, viii. 150, x. 418.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛁᚦ-ᛋᛏᛅᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)