Eið-varr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "eið-varr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

eið-varr

adj. cautious (conscientious) as to an oath, Ísl. ii. 98.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛁᚦ-ᚢᛅᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich