Eigin-ligr
Słownik staronordyjski - eigin-ligr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "eigin-ligr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- eigin-ligr
- adj. (-liga, adv. properly), one’s own, Fms. v. 232, x. 230, Magn. 496, K. Á. 432: gramm., e. nafn, a proper name, Skálda 185.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛁᚴᛁᚾ-ᛚᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- adv.
- adverb.
- gramm.
- grammar.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)