Eign
Słownik staronordyjski - eign
Znaczenie staronordyjskiego słowa "eign"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo eign może oznaczać:eign
- eign
- f. property, possession, patrimony; ríki þessu er ek kalla mína eign, Fms. i. 201; fá til eignar, to get, Stj. 484; kasta sinni eign á e-t, to take into possession, Fms. iv. 238, Eg. 466.
- eign
- β. chiefly in pl. estates, landed property, opp. to lausafé or movable; hann átti eignir í Vík austr, Eg. 466, K. Á. 84: sing., en ef eign (a landed estate) er í þegngildi, Gþl. 131; eignir eða lausafé, N. G. l. i. 121; eignir er hann tekr, 122.
- eign
- COMPDS: eignalauss, eignarbúr, eignarhluti, eignarjörð, eignarkona, eignarlýðr, eignarlýrittr, eignarmaðr, eignarmark, eignarnafn, eignarskipti, eignarvitni.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛁᚴᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- v.
- vide.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- opp.
- opposed.
- pl.
- plural.
- sing.
- singular.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)