Eignar-nafn
Słownik staronordyjski - eignar-nafn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "eignar-nafn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- eignar-nafn
- n. a proper name, Stj. 258, Fms. xi. 444.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛁᚴᚾᛅᚱ-ᚾᛅᚠᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)