Ein-farir
Słownik staronordyjski - ein-farir
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ein-farir"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ein-farir
- f. pl. walking alone, Hkr. ii. 106; fara einförum, with the notion of melancholy, (freq.)
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛁᚾ-ᚠᛅᚱᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- freq.
- frequent, frequently.
- l.
- line.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)