Einka
Słownik staronordyjski - einka
Znaczenie staronordyjskiego słowa "einka"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- einka
- að, to appoint for a peculiar use; hann einkaði til þess eitt hús, Sks. 622; hlutr einkaðr kirkjunni, H. E. i. 258; ok var þar til einkaðr Guðmundr prestr, Bs. i. 452: to dedicate, Karl. 301.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛁᚾᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- H. E.
- Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)