Eligr
Słownik staronordyjski - eligr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "eligr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- eligr
- adj. [Swed. elig], vile, Hom. 151; e. ambátt, a poor handmaid, Stj. 484. 1 Sam. xxv. 24; afleitt eðr elikt, vile and refuse, 456. 1 Sam. xv. 9; illr ok e., Hb. 31: it is probably akin to el-, Germ. elend, vide aulandi, p. 34.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛚᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- Germ.
- German.
- m.
- masculine.
- Swed.
- Swedish.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Hb.
- Hauks-bók. (H. IV.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)