Elrir
Słownik staronordyjski - elrir
Znaczenie staronordyjskiego słowa "elrir"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- elrir
- m., and elri, n. the alder-tree, Lat. alnus, A. S. alor, aler, Germ. erle, Edda (Gl.), Ó. H. 250, Fbr. 10.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛚᚱᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Germ.
- German.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)