Erfða-öldr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "erfða-öldr" (lub erfða-ǫldr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

erfða-öldr (erfða-ǫldr)

n. [Dan. arveöl], a funeral feast, n. G. L. i. 432.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego erfða-öldr może być bardziej dokładnie napisane jako erfða-ǫldr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚱᚠᚦᛅ-ᚢᛚᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich