Erfis-görð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "erfis-görð" (lub erfis-gǫrð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

erfis-görð (erfis-gǫrð)

f. = erfi, Fms. xi. 69.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego erfis-görð może być bardziej dokładnie napisane jako erfis-gǫrð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚱᚠᛁᛋ-ᚴᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich