Erg

Znaczenie staronordyjskiego słowa "erg"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

erg

n., Gael. word, answering to the Scot. shiel or shieling; upp um dalinn þar sem var erg nokkut, þat köllu vér setr = der som vaar noget erg, det kalde vi. sætter (in the Danish transl.), Orkn. 448 (Addit.), cp. local names in Caithness, e. g. Ásgríms-erg, Orkn. 458.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚱᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich