Erill
Słownik staronordyjski - erill
Znaczenie staronordyjskiego słowa "erill"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- erill
- m. [erja], a fuss, bustle.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚱᛁᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.