Erma-drög

Znaczenie staronordyjskiego słowa "erma-drög" (lub erma-drǫg)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

erma-drög (erma-drǫg)

n. pl. sleeve-linings, Bret.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego erma-drög może być bardziej dokładnie napisane jako erma-drǫg.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚱᛘᛅ-ᛏᚱᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich